ਅੱਖੀਂ ਵੇਖਿਆ ਝੂਠ \ ਇੰਦਰਜੀਤ ਕਮਲ

ਕਈ ਵਾਰ ਅੱਖੀਂ ਵੇਖੀ ਗੱਲ ਦਾ ਵੀ ਭੁਲੇਖਾ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਏ !
ਰਾਤ ਬੱਚਿਆਂ ਕੋਲ ਬੈਠ ਕੇ ਕੁਝ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਸੀ , ਤਾਂ ਇੱਕ ਵੀਹ ਕੁ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੀ ਗੱਲ ਯਾਦ ਆ ਗਈ , ਜੋ ਮੈਂ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੁਣਾਈ ਤੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੱਸੇ |
ਮੇਰੀ ਲੜਕੀ ਕਹਿੰਦੀ,
" ਬੱਸ ਹੋ ਗਿਆ ਕੱਲ੍ਹ ਦੇ status ਵਾਸਤੇ ਮਸਾਲਾ ਤਿਆਰ ! "
ਲਓ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਜਾਨੋ
***********************
ਵੀਹ ਕੁ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਵਕਤ ਘਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਅਚਾਨਕ ਸਾਡੇ ਗਵਾਂਢੀਆਂ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦੀ ਚੀਖ ਵਰਗੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ ,
" ਮੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕਰੰਟ ਲੱਗ ਗਿਆ ਏ "
ਮੇਰੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਇੱਕ ਦੰਮ ਉਠਕੇ ਉਹਨਾ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਭੱਜ ਉੱਠੇ , ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਕਿ ਕਰੰਟ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਵਾਸਤੇ ਲੱਕੜ ਦੀ ਬਹੁਤ ਅਹਮੀਅਤ ਹੈ , ਮੈਂ ਵੀ ਸਾਹਮਣੇ ਪਈ ਡਾਂਗ ਚੁੱਕ ਕੇ ਭੱਜ ਪਿਆ, ਮੇਰੇ ਮਗਰ ਹੀ ਮੇਰਾ ਛੋਟਾ ਭਰਾ ਦਵਿੰਦਰਜੀਤ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਵਾਂਸ ਫੜ ਕੇ ਭੱਜ ਉੱਠਿਆ |
ਅਸੀਂ ਤਿੰਨੇ ਅੱਗੜ ਪਿਛੱੜ ਭੱਜਦੇ ਹੋਏ ਗਲੀ ਵਿੱਚੋਂ ਹੋਕੇ ਗਵਾਂਢੀਆਂ ਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਏ | ਉੱਥੇ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕਠਾਕ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸੁਖ ਦਾ ਸਾਹ ਲਿਆ | ਅਸਲ ਚ ਸਾਡੀ ਗਵਾਂਢਣ ਨੂੰ ਟੀਵੀ ਚਲਾਉਣ ਲੱਗੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਝਟਕਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹਦਾ ਮੁੰਡਾ ਮਾਂ ਦਾ ਦੁੱਖ ਵੇਖ ਕੇ ਇੱਕ ਦੰਮ ਚੀਖ ਪਿਆ ਜਿਹਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਅਸੀਂ ਵੀ ਮਦਦ ਵਾਸਤੇ ਭੱਜ ਉੱਠੇ | ਉੱਥੇ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅਸੀਂ ਤਿੰਨੇ ਮਾਂ ਪੁੱਤ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੇ ਤਾਂ ਵੇਖਿਆ ਗਲੀ ਚ ਕਈ ਲੋਕ ਖੜੇ ਸਨ ਕਈਆਂ ਨੇ ਸਵਾਲ ਕੀਤੇ,
" ਕੀ ਹੋਇਆ ?"
ਮੈਂ ਇੰਨਾ ਕਹਿਕੇ ਹੀ ਸਾਰ ਦਿੱਤਾ,
" ਕੋਈ ਖਾਸ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ "
ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆਕੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਲੱਗ ਗਏ
ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਖਾਸ ਸਾਂਝ ਰੱਖਨ ਵਾਲੇ ਦੋ ਦੋਸਤ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਏ ਤੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੇ ,
" ਕੀ ਗੱਲ ਹੋ ਗਈ ?"
ਮੈਂ ਦੱਸਿਆ ,
" ਕੋਈ ਖਾਸ ਗੱਲ ਨਹੀਂ , ਵਿੱਕੀ ਦੀ ਵਹੁਟੀ ਨੂੰ ਕਰੰਟ ਦਾ ਝਟਕਾ ਜਿਹਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ , ਉਹਦੀ ਮਦਦ ਵਾਸਤੇ ਗਏ ਸਾਂ "
ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਦੋਸਤ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਹੱਸਣ ਲੱਗੇ
ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ,
" ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਹੱਸਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਕਿਹੜੀ ਏ ?"
ਇੱਕ ਕਹਿੰਦਾ ,
" ਗਲੀ ਚ ਤਾਂ ਇਹ ਗੱਲ ਫੈਲੀ ਏ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਲੜਾਈ ਹੋ ਗਈ ਏ , ਤੁਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਭਰਾ ਡਾਂਗਾਂ ਲੈਕੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਦੇ ਮਗਰ ਭੱਜ ਰਹੇ ਸੀ ਤੇ ਮਾਤਾ ਜੀ ਨੇ ਵਿੱਕੀ ਦੇ ਘਰ ਵੜਕੇ ਜਾਨ ਬਚਾਈ !!"
ਉਹਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਤਿੰਨਾਂ ਦਾ ਅੱਗੜ ਪਿਛੜ ਭੱਜਣ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਯਾਦ ਕੀਤਾ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਗਲਤੀ ਲੱਗ ਸਕਦੀ ਸੀ |ਪਰ ਕਈ ਦਿਨ ਗਲੀ ਚੋਂ ਲੰਘਦਿਆਂ ਇੰਝ ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਲੋਕ ਸਾਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਭਰੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਵੇਖਦੇ ਹੋਣ |
ਹੁਣ ਕਿਹਦੇ ਕਿਹਦੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਸਚਾਈ ਦੱਸਦੇ